کوارتز چیست؟
کوارتز دومین ماده معدنی فراوان در پوسته زمین است. آن را در بسیاری از انواع مختلف می آید. آمتیست ، سیترین و عقیق تنها چند شکل گوهر محبوب کوارتز هستند.
در ابتدایی ترین مفهوم، سنگ کوارتز اصل شکل کریستالی دی اکسید سیلیکون است. هنگامی که کوارتز به کریستال های بزرگ تبدیل می شود، لاپیداری ها می توانند انواعی مانند کریستال سنگی، کوارتز دودی، آمیتیست یا سیترین را برش دهند.
کوارتز همچنین می تواند به سنگ های ساخته شده از میکروکریستال های کوچک تبدیل شود. در این مورد، لاپیداری ها می توانند کلسدونی ها مانند عقیق یا جاسپر را برش دهند.
کوارتز چگونه تشکیل می شود؟
بیشتر کوارتز در سنگ های آذرین یا در محیط هایی با آب های زمین گرمایی تشکیل می شود.
در سنگ های آذرین، کوارتز با سرد شدن ماگما تشکیل می شود. مانند آب تبدیل به یخ، دی اکسید سیلیکون با سرد شدن متبلور می شود. خنک شدن آهسته به طور کلی به کریستال ها اجازه می دهد تا بزرگتر شوند.
کوارتز که از آب غنی از سیلیس رشد می کند به روش مشابهی تشکیل می شود. دی اکسید سیلیکون مانند شکر موجود در چای در آب حل می شود، اما فقط در دما و فشار بالا. سپس، هنگامی که دما یا فشار کاهش می یابد، محلول اشباع می شود، بنابراین کریستال های کوارتز تشکیل می شوند.
کوارتز یک نوع رایج از دی اکسید سیلیکون است. اغلب به صورت منشورهای شش ضلعی خوب متبلور می شود. کوارتز در رنگ های زیادی وجود دارد، آمیتیست بنفش، کوارتز رز صورتی، سیترین زرد و انواع دودی که به آن کوارتز دودی گفته می شود.
کریستال های بی رنگ و شفاف مفهوم مدرن “کریستال” را نشان می دهد. گوی های کریستالی با اهمیت عرفانی از کوارتز ساخته شده اند.